به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی قربانیان خشونت، با انگیزه دینی و اعتقادات، سازمان جهانی نفی خشونت «مسلمان آزاد»  پیامی به این شرح صادر کرد:

بسم الله الرحمن الرحیم

خدای متعال فرموده است: «یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنْثَی وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ؛ ای مردم ما شما را از مرد و زنی آفریدیم و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیدیم تا با یکدیگر شناسایی متقابل حاصل کنید در حقیقت ارجمندترین شما نزد خدا پرهیزگارترین شماست بی‌ تردید خداوند دانای آگاه است» (حجرات/۱۳).

یکی از نعمت‌های دین مبین اسلام بر جامعه بشری و انسان‌ها این است که بر محترم داشتن جان انسان و حفظ و کرامت انسان‌ها صرف نظر از نژاد و رنگ و قومیت و دین و اعتقاد است و بر آن تأکید کرده و آن را واجب دانسته است.

از این رو آیاتی از قرآن کریم نازل شد که بر حفظ جان و خون مردم تأکید داشته و هر اقدام نکوهیده و ناستوده‌ای را که موجب آزار و اذیت انسان‌ها شود منع کرده است.

خدای متعال اراده کرد که رسول خدا صلی الله علیه وآله و امامان هدایتگر از خاندان پاک آن حضرت ـ که درود خدا بر آنان باد ـ عالی ترین و والاترین و انسانی ترین قوانین مرتبط با این موضوع را به مسلمان و جامعه بشری ارائه دهند. آنان نیز بهترین و برترین و شکوهمند ترین جلوه‌ها و بایستگی‌های حس تعامل را با کسانی که در نظر، اندیشه، دین و اعتقاد راهی را مخالف راهی که مسلمانان پیمودند در پیش گرفته اند، به همگان عرضه کردند.

بهترین و روشن ترین گواه و دلیل مادی و حسی در این معنا عهدنامه امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیهما السلام است که ایشان مالک اشتر را هنگام گماردن به ولایت مصر بدان فرمان دادند و به عمل کردن و رعایت کامل آن تأکید کردند؛ عهدنامه‌ای که چهره نورانی واقعی و پیراسته اسلام از هر ناخالصی را به نمایش می گذارد که به دور از نژاد پرستی و تبعیض، خدمت به تمام انسان‌ها را مبنا قرار می دهد.

در این عهدنامه امیرمؤمنان علیه السلام ضمن سفارش‌ها و اصولی که با مالک یاد آوری کردن فرمودند: «وَأَشْعِرْ قَلْبَکَ اَلرَّحْمَةَ لِلرَّعِیَّةِ وَاَلْمَحَبَّةَ لَهُمْ وَاَللُّطْفَ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِمْ وَلاَ تَکُونَنَّ عَلَیْهِمْ سَبُعاً ضَارِیاً تَغْتَنِمُ أَکْلَهُمْ فَإِنَّهُمْ صِنْفَانِ إِمَّا أَخٌ لَکَ فِی اَلدِّینِ وَإِمَّا نَظِیرٌ لَکَ فِی اَلْخَلْقِ؛ مهربانی به رعیت و دوست داشتن آن‌ها و لطف در حق ایشان را در دل خود جای ده و مانند حیوانی درنده مباش که خوردنشان را غنیمت شمری؛ زیرا آنان دو گروهند: یا هم‌کیشان تو هستند، یا انسان هایی مانند تو» (بحارالأنوار، ج۷۴، ص۲۴۰).

در این زمینه مسئله اسفبار این است که برخی افراد با گرایش های دینی گوناگون، به دلیل نادانی و افراطگری و بدی سرشت و خمیره، فرمانبردار شُرور شده‌اند. در واقع مفاهیم، بر آنان مشتبه شده و در دیدگاه دچار تعارض شده‌اند و دنبال رو سیاست‌هایی مشکوک شده‌اند و به جهت وجود اختلاف در اندیشه و رأی و اعتقادات و دین و مذهب، آزار و زیان‌های فراوانی را بر مردم وارد کرده‌اند.

تاریخ بشر صدها سند تاریخی از قبل نقض حقوق و جنایت و قتل عام‌های وحشتناکی را ثبت و ضبط کرده است که در نتیجه اختلاف های دینی و اعتقادی به وقوع پیوسته و عرق شرم بر پیشانی انسانیت نشانده و دلیل قاطع و محکمی است که نشان می دهد مرتکبان چنین جنایاتی به هیچ دین و آئینی وابسته نیستند. پاسخ روشن است؛ زیرا تمام ادیان آسمانی از آزردن و زیان رساندن به مردم منع شده‌اند مگر در دفع ضرر و دفاع از جان یا قصاص متجاوز که مستثنا شده است.

جامعه جهانی روز ۲۲ ماه اگوست (اول شهریور) هر سال را به عنوان روز بزرگداشت قربانیان خشونت بر پایه دین و اعقادات را گرامی می دارد، لذا سازمان جهانی نفی خشونت «مسلمان آزاد» از سازمان ملل متحد و سازمان‌های انسانی و حقوق بشری سراسر جهان می‌خواهد که با تلاش همه جانبه و فعال و عملیاتی کردن قراردادهای امضا شده که بر کمک و یاری رساندن به قربانیان خشونت با انگیزه‌های یاد شده تأکید دارد، بکوشند. بایسته یادآوری است که در سال های اخیر عملیات خشونت آمیز با انگیزه‌های یاد شده و رشد پدیده تبعیض مذهبی، خصوصاً در کشورهای خاورمیانه به طور بی سابقه‌ای افزایش یافته است. گفتنی است که نقض حقوق‌‌های صورت گرفته را گروه‌های تروریستی مانند: القاعده، طالبان، داعش و برخی جریان‌ها و تشکل‌های سلفی متعصب دیگر که حساب شده و عامدانه بر ضد مخالفان فکری خود مرتکب شده‌اند.

در این میانه سازمان های سیاسی و تشکل های دولتی هدف قرار دادن افراد وابسته به اقلیت‌های دینی، قومی و نژادی با انگیزه‌های سیاسی را بر عهده گرفتند که این روند و خط مشی، اعدام، زندان، ربوده شدن و کوچ اجباری صدها تن از مردم غیر نظامی را در پی داشته است.

در واقع تمام جوامع به طور کامل قربانی عملیات خشونت مبتنی بر اختلافات مذهبی شده‌اند که به تمام معنا رفتاری نکوهیده به شمار می‌رود و باید از سوی سازمان ها و نهادهای حقوقی که به منظور مبارزه با این قبیل نقض حقوق ها و جنایات در سراسر جهان تأسیس شده‌اند، پیگیری شود و ریشه این پدیده شوم خشکانده شود. والله ولی التوفیق