به مناسبت فرارسیدن روز پانزدهم ماه سپتامبر، روز جهانی دمکراسی، سازمان جهانی نفی خشونت «مسلمان آزاد» بیانیه‌ای صادر کرد که بخشی از آن به شرح زیر است:
ملت‌ها و جوامع بشری، دمکراسی را ابزار و راهکاری می دانند که تضمین کننده عدالت اجتماعی، مساوات، آزادی بیان و اظهار نظر و اعتراض باشد. اکثریت بر آنند که از رهگذر دمکراسی افراد اصلح در جایگاه اداره امور ملک و ملت قرار می گیرند.
برای دمکراسی روزی جهانی اختصاص یافته است تا در اقلیم ها و قاره ها و تمام کشورها گسترش یابد و نهادینه شود؛ زیرا از زمانی که تمدن ها و فرهنگ های نخستین پی نهاده شده تجربه ثابت کرده است که نبود دمکراسی در میان ملت ها و امت ها تباهی و سیر قهقرایی انسانی را به طور کامل به همراه داشته است.
حاکمیت فردی و استبداد در تصمیم گیری ها و اجازه ندادن به دیگران برای مشارکت در تصمیم و خودداری از مشاورت با ملت در امور گوناگون حکومت و کشورداری در گذر زمان به عامل بی نوایی ملت ها بدل شده و به صورت مسیر و روندی برای به بردگی کشاندن افراد و مصادره حقوق مادی و معنوی آنان در آمده است.
روز پانزدهم ماه سپتامبر (۲۵ شهریور) که به اتفاق، روز دمکراسی نام نهاده شده است در حالی سر می رسد که بخش اعظم ملت ها به ویژه در جهانی توسعه یافته لگدکوب استبداد حاکمان خودکامه هستند و دمکراسی همچنان از قافله جهان پیشرفته عقب مانده است.
علی رغم تحولات فرهنگی، مدنی و انسانی که در عرصه های گوناگون علمی، فناوری و سبک زندگی رخ داده، می بینیم جهان با سخت گیری استکبار، سرکوب و خشونت نامحدودی رو به روست که تمام راهکارها و ابزار دیپلماسی از تغییر شرایط و بهبود بخشیدن به آن درمانده است که کشته شدن و بازداشت و ربودن هزاران تن از مردم بی پناه و غیر نظامی و به حاشیه راندن میلیون‌ها انسان را در پی داشته است.
موضوع قابل توجه این است که کشورهای بزرگ در عرصه دمکراسی از دیرباز تا کنون حقوق بشر را نادیده گرفته‌اند و می گیرند و با لحاظ داشتن منافع تجاری و اقتصادی خود به آن بی توجه اند. در این معنا قانون، شعار و آرمانی وجود ندارد که از این هنجار شکنی‌ها، به ویژه حمایت غرب از خودکامگی و دیکتاتوری، خصوصاً آن چیزی که در خاورمیانه جریان دارد جلوگیری کنند. در دنیای متمدن همگان شاهدند که هزاران فعال اجتماعی، حقوق بشری، روزنامه نگار و معترض در جمهوری‌ها و پادشاه نشین‌ها و امارات روزگار خود را در زندان‌ها سپری می کنند.
وضعیت جاری از آن روست که جامعه جهانی از کیفر و تحت پیگرد قرار دادن کشورها و دولت های یاد شده صرف نظر کرده و نسبت به آنچه در این کشورها رخ می دهد بی تفاوت است. از این رو قوانین بین المللی بی پروا نقض شده و کشورها و دولت های نقض کننده قانون به پیامدهای انسانی و ایرادهای قانونی مترتب بر نقض پیاپی و مداوم حقوق بشر بی تفاوت هستند.
بنابر آنچه بیان شد سازمان جهانی نفی خشونت «مسلمان آزاد» از سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشری دولتی و مردمی در سراسر جهان می خواهد که دست به کار شده و اقدامات عیان و آشکار رژیم‌های سر کوب گر را متوقف و از ادامه آن جلوگیری کنند. از دیگر سو قدرت های بزرگ، سیاست های منفعت طلبانه و سود جویانه خود را در بقای رژیم‌های خودکامه می بینند و از این رو از آنان حمایت می کنند و جنایات آنان را نادیده می گیرند.
ملت ها در هزاره سوم قرار دارند و در هزاران سالی که قبل از تاریخ آن را آزموده و درک و لمس کرده‌اند نیک دریافته و از هوشیاری و درک والا و بالایی برخوردارند و سیاست های مشکوک و شبهه ناکی را که شکل می گیرد و رقم می خورد می شناسند و از نظر دور نمی دارند. در این میان، موازنه‌های بین المللی برای انسان‌ها و حقوق بشر که در برخی از مناطق جهانی نقض می شود ارزشی قائل نیستند و این در حالی است که اگر عزم و اراده و تصمیم جدی و قطعی وجود داشته باشد، می توان آن شرایط را تغییر داد و اصلاح کرد.
باید توجه داشت که تمام افراد بشر در حقوق و بایسته ها و مسئولیت ها مساوی هستند؛ لذا نباید ملتی را برتر و ارجمندتر و ملتی را فرو دست تر و بی مقدار تر شمرد. وانگهی دمکراسی بزرگ ترین معیار و ارزش برای تمام ملت‌ها، جدای از نژاد و دین و اعتقاد و سبک زندگی به شمار می‌رود.
