به مناسبت روز بین المللی ناپدیدشدگان، سازمان جهانی نفی خشونت «مسلمان آزاد» بیانیه ای صادر کرد که بخشی از آن به شرح زیر است:
شورای بین المللی سازمان ملل متحد روز ۳۰ اوت هر سال را به عنوان روز بین المللی ناپدیدشدگان اجباری تصویب کرده است. این افراد یا گروه ها ربوده یا دستگیر شده و یا به قتل رسیده اند و عاملان جنایت از زمان ارتکاب جرمِ ناپدید کردن آن ها سرنوشت شان را فاش و روشن نمی کنند.
اگرچه این جنایت که طبق قوانین بین المللی و قبل از آن قوانین الهی و احکام آسمانی و دینی مجازات دارد، اما بسیاری از کشورها از دست گروه هایی که به خشونت مادی و معنوی به عنوان راهی برای دستیابی به اهداف خود اعتقاد دارند، در رنج هستند و طبق آمارهای رسمی مردم خاورمیانه جزو جوامعی هستند که بیشترین ضرر را از این جنایت متحمل شده اند.
از آنجایی که سرنوشت هزاران نفر از افراد غیرنظامی، غیرمسلح و بی گناه با دوره های زمانی مختلف از مدت ناپدیدشدن اجباری شان تا به امروز مشخص نیست، مسئولان امنیتی ظاهراً از انجام وظایف خود که همانا تأمین امنیت و سلامتی قربانیان یا افشای سرنوشت آنان است، عاجز هستند.
به عنوان مثال فقط صدها زن، کودک و مرد در عربستان سعودی، عراق، بحرین، مصر، لیبی، لبنان، فلسطین و سوریه در معرض ناپدیدشدن اجباری قرار گرفته اند و سرنوشت آن ها مشخص نیست که آیا زنده هستند یا مرده و اینکه اوضاع انسانی و شرایط معیشتی آن ها چطور است؛ چراکه افراط گرایان مانند سازمان های تروریستی از افشای سرنوشت کسانی که در چنگالشان گرفتار آمده اند، امتناع می ورزند و این رفتاری است که متأسفانه توسط برخی دولت های رسمی، که فعالان و مخالفان سیاسی شان را در معرض ناپدید شدن اجباری قرار می دهند، نیز اعمال می شود.
استفاده از ناپدید شدن اجباری اغلب یک روش راهبردی است برای ایجاد ترس و وحشت در جامعه؛ زیرا احساس عدم امنیت ناشی از این عمل محدود به بستگان ناپدیدشدگان نیست، بلکه بر گروه های جمعیت محلی آن ها و کل جامعه نیز تأثیر می گذارد.
امروز ناپدید شدن اجباری به یک معضل جهانی تبدیل شده و دیگر مربوط به منطقه خاصی از جهان نیست.
این پدیده در زمان های گذشته اساساً نتیجه دیکتاتوری های نظامی بود، اما امروز ناپدید شدن اجباری می تواند در شرایط پیچیده یک درگیری داخلی ایجاد کند یا خصوصاً به عنوان وسیله ای برای فشار سیاسی بر مخالفان مورد استفاده قرار گیرد.
سازمان جهانی نفی خشونت «مسلمان آزاد» از این فرصت استفاده می کند تا یادآور قربانیان این جنایت شود و از همه مقامات رسمی، اجتماعی و حقوقی می خواهد تا تلاش هایشان را برای کاهش چنین جنایت هایی تشدید کنند و علاوه بر به روز رسانی کردن بسته ای از قوانین بین المللی الزام آور بر مسئله آشکار شدن سرنوشت ناپدید شدگان اجباری کار کنند، والله ولی التوفیق.
